Αρχάγγελος Μιχαήλ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ

Ανεβαίνοντας ο Κύριος στα Ιεροσόλυμα δύο μέρες πριν το Πάσχα ,επισκέφθηκε τον Σίμωνα τον λεπρό,ο οποίος τον είχε προσκαλέσει για δείπνο στο σπίτι του.
Εκεί τον πλησίασε μια γυναίκα πόρνη ,που είχε μαζί της μύρο πολύτιμο.Αυτό το πολύτιμο μύρο το έχυσε η γυναίκα στο κεφάλι του Κυρίου ,για να τον μυρώσει.

Γιατί όμως ήρθε η γυναίκα αυτή στο σπίτι του λεπρού για να αλείψει τον Κύριο με το πολύτιμο μύρο;Ήρθε γιατί είδε τον Σωτήρα Χριστό να έρχεται στους αμαρτωλούς και μάλιστα να μπαίνει και στο σπίτι του λεπρού,το οποίο εξαιτίας αυτης της αρρώστιας λογαριαζόταν από τους υπόλοιπους ανθρώπους ακάθαρτο και απαγορευμένο.Σκέφθηκε λοιπόν η γυναίκα ,ότι όπως εκείνου την λέπρα υπέμεινε έτσι θα ανεχθεί και την δικιά της αρρώστια ,την αρρώστια της ψυχής της ,την αμαρτία της δηλαδή και θα την γιατρέψει.

Καθόταν λοιπόν ο Κύριος στο δείπνο ,που του είχε ετοιμάσει ο Σίμωνας και να έρχεται μια γυναίκα.Χωρίς τίποτε να σκεφθεί ,χωρίς κανέναν να ντραπεί χωρίς να φοβηθεί μήπως την διώξουν, αφού ήταν πόρνη, χωρίς να σκεφθεί τις κατηγόριες πού θα ακουγε από τους υπηρέτες,μπαίνει στο σπίτι έχοντας μπροστά στα μάτια της μόνο τον Σωτήρα Χριστό.¨Αλλη σκέψη δεν είχε .
“ Τόσα χρονια άρεσα στούς ανθρώπους και ζούσα μέσα στην μισητή αμαρτία τώρα πρέπει να αρέσω στο Θεό μου τον ¨Αγιο ,πρέπει με ψυχή καθαρή και πίστη να καθαρισθώ από Αυτόν."
Και έτρεξε να αγοράσει μύρο πολύτιμο.

Πηγαίνει λοιπόν στον μυρεψό,αυτον που πουλούσε το μύρο, και του λέει: “Δως μου μύρο εκλεκτό,βασιλικό ,τίμιο,γιατί εκείνος που θα του το προσφέρω είναι σπουδαιότερος από όλους”
Αποκρίνεται ο μυρεψός που την παρεξήγησε και της λέει:”Σε ποιόν αγαπητικό θα προσφέρεις τόσο ακριβό μύρο;”
Και η γυναίκα του απαντάει:”Φοβήσου ,άνθρωπε τον Θεό και δως μου το μύρο για να φτάσω γρήγορα εκεί που θέλω.Σε εξορκίζω δως μου το αγγείο με το μύρο και πάρε όση πληρωμή θέλεις και άσε με να τρέξω γρήγορα κοντά Του”
Λέει πάλι ο μυρεψός:”Βλέπω γυναίκα πόσα χρήματα δίνεις και θαυμάζω.Τόσο πολύ λοιπόν τον αγαπάς;”
Και απαντάει η πόρνη:”Δεν βλέπεις πώς καίγεται η καρδιά μου; Γιατί με βασανίζεις.Φοβάμαι μήπως δεν τον προλάβω και άλλον γιατρό τέτοιον δεν θα βρώ.Μόλις τον αντίκρυσα,αμέσως η ψυχή μου σκλαβώθηκε και έγινα αιχμάλωτη της αμόλυντης μορφής Του.,γιατί είδα με τα μάτια μου γιατριές φοβερές και θαύματα ,είδα την πολλή Του αγάπη.Δέχεται τους αμαρτωλούς,πλησιάζει τους τελώνες,συναναστρέφεται με λεπρούς,ασεβείς δεν τους διώχνει.Μα πάνω απ'όλα είδα να ανασταίνει νεκρούς,να διώχνει τους δαίμονες και όλα αυτά να τα κάνει μόνο με ένα Του λόγο.Μόλις λοιπόν τα είδα όλα αυτά, τρόμαξα και είπα τί θέλω και ζώ εγώ η δυστυχισμένη και δεν πάω κοντά Του;Η αμαρτία μου είναι πολλή και μεγάλη,λοιπόν μην αμελείς.Μόνο με το λόγο Του γιατρεύει,συγχωρεί αμαρτίες.Εγώ πιστεύω ότι Αυτός είναι ο Θεός.Αυτόν τον Γιατρό έψαχνα για την άρρωστη ψυχή μου και άλλον τέτοιον δεν θα βρώ ποτέ ξανά.Γι'αυτό μη με καθυστερείς άνθρωπε,τρέχω στον καλό συγχωρητή για να σχίσει το χειρόγραφο των αμαρτιών μου.Ξέρω οτι αμάρτησα αμέτρητα,αλλά πέφτω μπροστά στο πλήθος της ευσπλαχνίας Του.Ξέρω πραγματικά,ότι και μόνο να Τον πλησιάσω ,αμέσως θα με αγιάσει και θα με καθαρίσει από όλες μου τις Αμαρτίες.Γιατί είναι ουράνιος και αμόλυντος ,είναι Χριστός ο Θεός.Μην με εμποδίζεις λοιπόν .Δως μου το μύρο να τρέξω.”
Και ο μυρεψός απάντησε:” Μεγαλο πράγμα μου είπες γυναίκα και σε ευχαριστώ.Θέλω όμως να σε προειδοποιήσω : Ξέρεις ότι οι Φαρισαίοι είναι φθονεροί και πονηροί.Αν λοιπόν σε δούν να πηγαίνεις εκεί θα σου κλείσουν την πόρτα ,θα θελήσουν να σε διώξουν,θα σε βρίζουν.Εσύ όμως μη φοβηθείς.Κάνε την καρδιά σου δυνατή σαν πέτρα για να σώσεις την ψυχή σου.Πήγαινε με θάρρος,και με πολύ ταπείνωση.Σου δίνω μύρο βασιλικό,τίμιο εκλεκτό άξιο του Σωτήρος. Άλλο μύρο για Εκείνον δεν βρίσκω.”
Παίρνει λοιπον η γυναίκα το μύρο και με χαρά τρέχει και έλεγε με τον νου της : “Αχ και να έβρισκα την πόρτα ανοιχτή για να τρέξω να αγκαλιάσω τα πόδια του Αγίου Γιατρού και να μην τα αφήσω παρά μόνο αφού με συγχωρέσει; Να προσευχηθώ στον Κύριο,που γνωρίζει τα κρύφια όλων πριν ακόμα τον πλησιάσουν,όπως γνωρίζει και γιατί τον πλησιάζουν.Ως Θεός που είναι βλέπει τον λογισμό της καρδιάς μου και γνωρίζει γιατί έγω αγόρασα το μύρο.Το γνωρίζεις Κύριε, για να έρθω στα ¨Αγια πόδια Σου και να σωθώ.Γνωρίζω ότι είσαι Θεός Αγιος και με τη δική Σου ευσπλαχνία σώζεις όλους.Και μόνο που Σε είδα πίστεψα, ότι τα πάντα μπορείς να κάνεις.Χάρισε μου αυτό Σωτήρ,να έρθω εκεί που κάθεσαι χωρίς κανένα εμπόδιο στο δρόμο μου.”
Αυτά έλεγε μέσα της η γυναίκα και έφθασε στο σπίτι του Σίμωνα.Βρήκε την πόρτα ανοιχτή και μπήκε μέσα και πλησίασε τον Χριστό.Άγγιξε το κεφάλι Του και έχυσε πάνω Του το μύρο.Όλο το σπίτι γέμισε από την ευωδία του μύρου.Έσκυψε το κεφάλι της και την καρδιά της στα πόδια Του,και τα φιλούσε με στεναγμούς και δάκρυα και τα καταφιλούσε με πόθο πολύ και μεγάλη χαρά.Και τα σκούπιζε με τα μαλλιά της και έλεγε:”Συ γνωρίζεις Κύριε μου γιατί τόλμησα να το κάνω αυτό.Όχι γιατί δεν γνώριζα τις αμαρτίες μου τόλμησα να Σε πλησιάσω ,αλλά γιατί θέλω να σωθώ έπεσα στα άγια πόδια Σου.Δέξου Χριστέ τις πηγές των δακρύων μου,την τόλμη μου πάρτην για παρακάλι και την αναισχυντία μου για προσευχή.Πρόβατο είμαι της ποίμνης Σου χαμένο.Περιστέρι είμαι φιλάνθρωπε που αρπάχθηκε από κακό γεράκι.Διάλυσε το χρέος των αμαρτιών μου ,όπως εγώ έλυσα τις πλεξούδες από τα μαλλιά μου .Ξέρεις το πλήθος των αμαρτιών μου ,μη με αποδιώξεις την πόρνη, Εσύ ,που γεννήθηκες από Παρθένα.Μη πάρεις το βλέμμα Σου από τα δάκρυα μου ,Εσύ που είσαι η Χαρά των Αγγέλων.Δέξου Δέσποτα τους στεναγμούς της καρδιάς μου.Δέξε με μετανοούσα ,δως μου συγχώρηση αμαρτιών και σώσε με.”
Μόλις οι μαθητές είδαν ότι χύθηκε το πολύτιμο μύρο ειπαν μεταξύ τους:” Κρίμα τόσο μύρο,που έχυσε άδικα.Αν το πουλούσαμε θα μπορούσαμε να βγάλουμε αρκετά χρήμα τα για να τα δώσουμε στους φτωχούς”
Και ο Κύριος που κατάλαβε τί σκέφτηκαν τους είπε:”Γιατί σκανδαλίζεσθε ;Τους φτωχούς πάντοτε θα τους έχετε δίπλα σας ,εμένα όμως όχι.Το μύρο η γυναίκα αυτή το έχυσε για τον ενταφιασμό μου.Αλλά αληθινά σας λέω: όπου κηρυχθεί το Ευαγγέλιο τούτο θα ειπωθεί και αυτό,το οποίο έκανε αυτή η γυναίκα για να τη θυμούνται όλοι.”
Ακόμη και ο Σίμων ο Φαρισαίος που προσκάλεσε τον Ιησού στο σπίτι του σκανδαλίσθηκε και σκέφθηκε:”Εγώ νόμιζα ότι είναι προφήτης και θα καταλάβαινε ποιά είναι αυτή η γυναίκα που τον πλησίασε.”
Και ο Κύριος που τον είδε ταραγμένο του είπε:” Σίμωνα ,εσύ πού με προσκάλεσες σπίτι σου ,θέλω να μου πείς τη γνώμη σου: Ήταν δύο οφειλέτες.Ο ένας χρωστούσε στον δανειστή του 500 νομίσματα και ο άλλος χρωστούσε 50.Δεν είχαν ομώς χρήματα να ξεπληρώσουν το δάνειο .Τότε ο δανειστής τους έδειξε εμπιστοσύνη ,σχίζει το χρεωστικό και τους τα χαρίζει.Πες μου ,ποιός από τους δυό οφειλέτες είναι δίκαιο να αγαπήσει τον δανειστή του περισσότερο;” Αποκρίνεται ο Φαρισαίος “ Αυτός πρέπει να τον αγαπήσει περισσότερο ,που του χρωστούσε περισσότερα.”
Και λέει ο Κύριος:” Δίκαια εκρινες.Άκουσε λοιπόν: βλέπεις αυτη τη γυναίκα;Χρωστούσε περισσότερο από σένα και πρόσφερε το δώρο της και με αγάπησε περισσότερο επειδή την συγχώρησα.Αλλά εσύ ,ήρθα στο σπίτι σου και ούτε νερό για τα πόδια μου μου έφερες όπως συνηθίζεται για τους φιλοξενούμενους,ενώ αυτή 'εχυσε βρύσες δακρύων στα πόδια μου για να με ευχαριστήσει.Φίλημα δεν μου έδωσες ενω αυτή καταφιλούσε ώρα πολλή τα πόδια μου.Με λάδι δεν άλειψες το κεφάλι μου,ενώ εκείνη άλειψε με μύρο το σώμα μου.Για αυτην της την ευχαριστία σου λέω, ότι καλώς έλαβε την συγχώρηση των πολλών της αμαρτιών.”

Τί πίστη; Τί εξομολόγηση: Ποιός από εμάς άραγε έχει ποτέ εξομολογηθεί έτσι τις αμαρτίες του;
Εκείνη αμαρτωλή ,με μόνο την θερμή μετάνοια ,την αγάπη και την ταπείνωση έλαβε την άφεση των αμαρτιών και από την άλλη ο προδότης μαθητής.Εκείνη έχυνε το μύρο και εκείνος έτρεχε να πουλήσει τον ατίμητο.Εκείνη γνώριζε τον Δεσπότη,εκείνος χωριζόταν από τον Δεσπότη.Εκείνη ελευθερωνόταν και εκείνος γινόταν δούλος του εχθρού.Πόσο κακό πράγμα είναι η ραθυμία!
Πόσο σπουδαία είναι η μετάνοια.Αυτήν την μετάνοια χάρισαι μου Σωτήρ, Εσύ που έπαθες για μας και σώσε μας.”