ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΔΩΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΜΑΣ

"Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας

και τοις εν τοις μνήμασι ζωή χαρισάμενος¨

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010


Παρακλητικός Κανόνας στους Παμμέγιστους Ταξιάρχες



Ευλογήσαντος του Ιερέως.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)


Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνην σου. Και μη εισέλθεις εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισεν με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος, και ηκηδίασεν επ'εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδίαν μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτον. Διαπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι.
Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ΄εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα. Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν ή πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ εί ο Θεός μου. Το Πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνην σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.

Είτα τα παρόντα Τροπάρια.


Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν , ευλογημένος ο ερχόμενος έν ονόματι Κυρίου.
(Τετράκις)


Ήχος δ' ( ο υψωθείς εν τω Σταυρώ)


Τους Πρωτοστάτας Ουσιών των αύλων, και καταυγάζοντας φωτί πάσαν Κτίσιν, της Τρισηλίου δόξης και Θεότητος, άπαντες τιμήσωμεν, Αρχαγγέλους τους θείους, προς αυτούς κραυγάζοντες, εν ψυχή τεθλιμμένη, ώ Ταξιάρχαι αύλων Ουσιών, πάσης ημάς περιστάσεως ρύσασθε.

Δόξα Πατρί ....

«Απολυτίκον» Ήχος δ'



Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς, ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις υμών δεήσεσι τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγων της αύλου υμών δόξης, φρουρούντες ημάς προσπίπτοντας, εκτενώς και βοώντας. Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων.


Και νύν «Θεοτοκίον»


Ου σιωπήσομεν, ποτέ, Θεοτόκε, τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι, εί μη γαρ Συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων: Τις δε διεφύλαξεν εως νύν ελευθέρους: Ούκ αποστώμεν, Δέσποινα , εκ Σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Ψαλμός Ν΄ (50)


Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα, όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το άγιον μη αντανέλης απ' εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με . Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε , εν τη ευδοκίαν Σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Είτα ο κανών

Ωδή α' «Υγράν διοδεύσας»


Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών


Αγίων Αγγέλων ως αρχηγοί, και της θεοπτίας απολαύοντες τηλαυγώς, τον Αγαθοδότην και Σωτήρα υπέρ

ημών καθικετεύσατε.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Απαύστως δοξάζουσι σε πιστώς, Ασωμάτων Δήμοι, ενηδόμενοι κάλλει σω, και τη ακορέστω αίγλη, Σώτερ, αυτών πρεσβείαις ημάς κατοικτείρησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Βιαίοις κρατούμενοι πειρασμοίς, υμίν ως προστάταις καταφεύγομεν οι πιστοί, Αρχάγγελοι θείοι, τον Δεσπότην εκτενώς εκδυσωπήσατε.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Γενού μοι, Παρθένε, καταφυγή, λιμήν τε και τείχος, και προστάτις ή τον Θεόν, εν σαρκί τεκούσα, Θεομήτωρ, τον λυτρωτήν και Πανοικτήρμονα.

Ωδή γ' «Ουρανίας αψίδος»

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Δωρεαίς πολυτρόποις, Αγγελικών τάξεων, οία Ταξιάρχαι, κοσμούμενοι, Αρχιστράτηγοι, καθωραίσατε, τας του Χριστού Εκκλησίας, θεικαίς λαμπρότησι, ταις προστασίαις υμών.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Δωρεάς με αγίας, ως συμπαθείς Άγγελοι, νυν καταξιώσαι τον ευσυμπάθητον δυσωπήσατε, τρόπους ασπλάχνους γαρ, και μοχθηρούς κεκτημένον, μετανοίας τρόποις με ανακαλέσατε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ευδοκίας εν όπλω, το των Πιστών πλήρωμα, δόξης Ουρανίου τω κάλλει νυν στεφανούμενοι, εκ περιστάσεως, ως ευκλεείς παραστάται, του Θεού λυτρώσασθε, θείοι Αρχάγγελοι.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ζωής της ακηράτου, θεία σκηνή γέγονας, μόνη εξ'αιώνος φανείσα, Παρθενομήτορ, Αγνή, διο Πανάμωμε, τον εν σκιά του θανάτου, προς ζωήν οδήγησον,νυν με πρεσβείαις σου.

Ωδή δ' «Εισακήκοα Κύριε»

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Η Δυάς η πρωτεύουσα, της των Αρχαγγέλων νυν ομηγύρεως, τους προστρέχοντας τη σκέπη σου, εκ παντός κινδύνου, ελευθέρωσον.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών
Θεωροί της λαμπρότητος, της Θεαρχικής και Αγαθοδότιδος, Αρχιστράτηγοι, υπάρχοντες, δούλους τους υμών δεινών λυτρώσασθε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ιεραίς εν δεήσεσιν, εύροιμι υμάς συλλήπτορας Άγγελοι, την ψυχήν μου ενισχύοντας, και τον λογισμόν μου καταυγάζοντας.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ιερώς σε δοξάζουσι, τα των Ασωμάτων θεία στρατεύματα, Θεομήτορ Πανακήρατε, τον γαρ Κτίστην τούτων απεκύησας.

Ωδή ε' «Φώτισον ημάς»

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Κύκλω του Θεού, παρεστώτες, Αρχιστράτηγοι, και ταις εκείθεν πηγαζούσαις αυγαίς, λελαμπρυσμένοι τους υμών οικέτας διασώσατε.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Λύτρωσιν ημίν, δωρηθήναι ικετεύσατε, τον Δεσπότην και Θεόν ημών, ως παραστάται της βροτών απολυτρώσεως.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Μύστας της σεπτής, και αρρήτου Σώτερ δόξης σου, τους Αρχιστρατήγους υπέστησας, τους σους ούν δούλους δι' αυτών νυν διαφύλαξον.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Μύρον μυστικόν, ονομάζομέν σε, Πάναγνε, ως γεννήσασαν Θεόν εν σαρκί, τον τα ευώδη αναβρύοντα χαρίσματα.

Ωδή στ' «Την δέησιν»

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Νυν θρόνω τω φοβερώ παρίστασθαι, ακλινώς αξιωθέντες, Θεόπται, και του φωτός της Αγίας Τριάδος, επαπολαύειν πρεσβεύσατε Άγγελοι, ρυσθήναι εκ των πειρασμών, τους τη σκέπη υμών καταφεύγοντας.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Ξηράνατε των παθών σηπεδόνα και των νόσων κοπάσατε τον σάλον, συν τούτοις δε, ω Αρχάγγελοι θείοι, και τα της Πίστεως σκάνδαλα παύσατε, και ρύσασθε πάντας ημάς ταις λιταίς υμών πάσης αιρέσεως.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Οι άγιοι Ταξιάρχαι Αγγέλων, παρεστώτες εσαεί τη Τριάδι, και των φρικτών και αρρήτων αυτόπται, ως όντες , πάντας, Αρχάγγελοι, ρύσασθε, κινδύνων τε και πειρασμών, ταις υμών ικεσίαις δεόμεθα.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ο έμψυχος του Σωτήρος θάλαμος, ο λαμπραίς της Παρθενίας ακτίσι, φωτοειδώς ώσπερ κρίνος εκλάμπων, της ακανθώδους εν μέσω συγχύσεως, η Πάναγνος και ευπρεπής, Θεοτόκος Παρθένος δοξάζεται.

Πρός το "Διάσωσον..."


Εκ νόσων και εκ παντοίων κινδύνων ρύσασθε Ταξιάρχαι, τους πιστώς τελούντας υμών την Σύναξιν, ως φύλακες Ορθοδόξων προστάται.

Άχραντε, η διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως, επ' εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ώς έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Ο ιερεύς μνημονεύει.


Είτα το κοντάκιον


Ήχος Β΄

Αρχιστράτηγοι Θεού, Λειτουργοί θείας δόξης, των ανθρώπων οδηγοί και Αρχηγοί Ασωμάτων, το συμφέρον ημίν πρεσβεύσατε, και το μέγα έλεος, ως των Ασωμάτων Αρχιστράτηγοι.

Και ευθύς το Προκείμενον

Ήχος Δ΄

Ο ποιών τους Αγγέλους αυτού Πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα.

«Στίχος»

Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον, Κύριε ο Θεός μου εμεγαλύνθης σφόδρα.

«Ευαγγέλιον»

Έκ του κατά Λουκάν (Ι΄19-21)

Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς. Ο ακούων υμών εμού ακούει, και ο αθετών υμάς, εμέ αθετεί ' ο δε εμέ αθετών, αθετεί τον αποστείλαντά με. Υπέστρεψαν δε οι Εβδομήκοντα μετά χαράς, λέγοντες. Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματι σου. Είπεν δε αυτοίς .Εθεώρουν τον Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. Ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων, και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού ' και ουδέν υμάς ου μη αδικήση. Πλήν εν τούτω μη χαίρετε, ότι τα πνεύματα υμίν υποτάσσεται 'χαίρετε δε μάλλον ,ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς. Εν αυτή τη ώρα ηγαλλιάσατο τω πνεύματι ο Ιησούς και είπεν' Εξομολογούμαι σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γής, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις'ναι, ο Πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν σου.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ταις των Ασωμάτων, Οικτίρμων, προστασίαις, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Και νύν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων

Στίχος. Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημά μου

Και το παρόν Προσόμοιον


Ήχος Πλ. Β΄

Παύσατε την έφοδον, ώ Πρωτοστάται Αγγέλων, Μιχαήλ θαυμάσιε, Γαβριήλ θειότατε, των αιρέσεων, και ταχύ σώσατε, εκ νόσων παντοίων, και τον σάλον διαιρέσεων, καταπραύνατε, και κιδύνων ρύσασθαι και των θλίψεων, λιταίς υμών, Αρχάγγελοι, πάντας τους υμάς αναμέλποντας, και τη θεία σκέπη, υμών προσπεφευγότας ευλαβώς, και των δεινών της κολάσεως, θείοι Νόες σώσατε.

Ο Ιερεύς : Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου ....

Ωδή ζ' «Οι εκ της Ιουδαίας»

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Πολυποίκιλον χάριν, Αρχιστράτηγοι θείοι, υμίν δεδώρηται, ο πάντων ευεργέτης, ού νυν την Εκκλησίαν, διασώτατε ψάλλουσαν' ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Ρώμη του Παντεπόπτου, δυναμούμενοι πάντα, της γής τα πέρατα, τρανώς περισκοπείτε, και πάντας τους εν πίστει περισώζετε ψάλλοντας'ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Συν Αύλοις Αγγέλοις, των πιστών αι χορείαι δεύτε τιμήσωμεν, την αίσιον ημέραν, της μνήμης εκτελούντες, των Θεού Αρχαγγέλων πιστώς, και εκβοώντες αυτοίς, ρύσασθε ημάς νόσων.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Σωτηρίας λιμένα, Θεοτόκε Παρθένε, σε νυν γνωρίζοντες, του βίου τους κινδύνους, εκφεύγομεν και ζάλας, τω Υιώ σου κραυγάζοντες΄ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

Ωδή η' «Τον Βασιλέα»

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Τους παραστάτας και υμνωδούς της αφράστου, Αρχαγγέλους δόξης σου προσδέχου, σε νυν δυσωπούντας, υπέρ ημών, Παντάναξ.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Ύμνους απαύστως, ώ Αρχάγγελοι θείοι, τω Θεώ προσφέροντες των όλων, μέμνησθε των πίστει υμάς υμνολογούντων.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Φώτα, ώ θείοι Αρχιστράτηγοι, όντες, της θεότητος παρακαλούμεν πάντας, φωτός Ουρανίου εμπλήσατε και δόξης.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Φαεινοτάταις σου αστραπαίς, Θεομήτορ, τους πιστώς ειδότας σε φαιδρύνεις, την τιμιωτέραν των Ουρανίων Νόων.

Ωδή θ' «Κυρίως Θεοτόκον»

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Χορείας Ασωμάτους, νυν την Εκκλησίαν, δι'αρετής μιμουμένην συ λάμπρυνον, περιτειχίζων, Παντάναξ, αυτήν Αγγέλοις σου.

Άγιοι Αρχάγγελοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Ψυχών την σωτηρίαν, Θεού Ταξιάρχαι, πάσιν υμίν τοις τιμώσι δωρήσασθε, την φαιδροτάτην ημών και θείαν πανήγυριν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ως φύλακας του Κόσμου, και των Ορθοδόξων, και Αρχιστράτηγοι θείων δυνάμεων, ρύσασθε νόσων ημάς και κακώσεων.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ως Λυκαυγές ως όρθρος, πάσι τοις εν σκότει ,εξανατείλασα, Άχραντε, πρέσβευε Χριστώ, φωτίσαι τους εν πίστει αεί υμνούντας σε.

Το «Άξιον εστίν» και τα ακόλουθα Μεγαλυνάρια

Σκέπε, φρούρει, φύλαττε, σαις λιταίς, Αρχάγγελε θείε, Αστραπόμορφε Μιχαήλ, τους πίστει σε τιμώντας και γεραίροντας πόθω, ως πρώτον των Αγγέλων και Αρχιστράτηγον.

Πάρεσο προστάτης πάσιν ημίν, εν παντί τω βίω και εν ώρα τη φοβερά, του πικρού θανάτου, βοήθει θείε Νόε, Αρχάγγελε Κυρίου Μιχαήλ αξιύμνητε.

Ξυνωρίς αοίδιμε, και Δυάς, άυλε και θεία, διασώσατε τους πιστώς, υμάς ευφημούντας, εκ παντοίων κινδύνων, Αρχάγγελοι Κυρίου, Μιχαήλ και Γαβριήλ.
.
Αρχάγγελοι, Άγγελοι και Αρχαί, Δυνάμεις και Θρόνοι, Κυριότητες, Σεραφείμ, σεπταί Εξουσίαι και Χερουβείμ οι θείοι, υπέρ ημών τον Κτίστην καθικετεύσατε.

Την υψηλοτέραν των Ουρανών, και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην, ημάς εκ της κατάρας, την Δέσποιναν του Κόσμου, ύμνοις τιμήσωμεν.

«Τρισάγιον»

Και το «Απολυτίκον»


Ήχος Δ΄
Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς, ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις υμών δεήσεσι τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγων της αύλου υμών δόξης, φρουρούντες ημάς προσπίπτοντας, εκτενώς και βοώντας. Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων

Ο ιερεύς μνημονεύει.

Απόλυσις

Και ψάλλομεν τα εξής

Ήχος β' (Ότε εκ του ξύλου)

Δεύτε εν ωδαίς Πνευματικαίς, Νόων Ασωμάτων των θείων, Αρχιστρατήγους κλεινούς, πόθω ανυμνήσωμεν προς αυτούς λέγοντες ΄Μιχαήλ υπερένδοξε και Γαβριήλ θείε, σώσατε Πανάγιοι, τους Ορθοδόξους ημάς, νόσων τε παθών και κινδύνων, ταις λιταίς υμών, θείοι Νόες, και προς τρίβους σωτηρίας οδηγήσατε.

Δέσποινα πρόσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς,

Αμήν.


ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

"Εγώ πατήρ, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος.

Παν όπερ αν θέλης εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστής. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι.

Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ. Μόνον οικείως έχε προς εμέ.

Εγώ πένης δια σε και αλήτης δια σε, επί σταυρού δια σε, επί τάφου δια σε, άνω υπέρ σού εντυγχάνω τω Πατρί. Κάτω υπέρ σού πρεσβευτής Παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι συ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;"
(Αγ. Ιωάν. Χρυσόστομος)

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Η Προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

“ Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου
Πνεύμα αργίας, περιεργείας,φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης ,ταπεινοφρσύνης ,υπομονής και αγάπης χάρισαί μοι τω σω δούλω.
Ναι ,Κύριε Βασιλεύ ,δώρισαί μοι του οράν τα εμά σφάλματα και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων .Αμήν »

Η προσευχή αυτή δίκαια χαρακτηρίζεται ως προσευχή της Μεγάλης Σαρακοστής αφού επαναλαμβάνεται περίπου πεντακόσιες φορές στις ακολουθίες αυτής της περιόδου.Ποιητής αυτής της τόσο κατανυκτικής ευχής είναι ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος « ο άνθρωπος κατά το σώμα και άγγελος κατά το πνεύμα»
Η Σαρακοστή είναι μια πνευματική πρόκληση,η οποία απαιτεί απόφαση,πρόγραμμα και συνεχή προσπάθεια για ανάνηψη,εγρήγορση,συντριβή, μετάνοια και συνεχή επικοινωνία με τον Θεό Πατέρα.
Το στάδιο των αρετών άνοιξε και ο καθένας μας καλείται να παλέψει.Να παλαίψει ώστε να νικήσει τα πάθη του και να αποκτήσει και να καλλιεργήσει τις θεοφιλείς αρετές κάτι το οποίο μπορεί να καταφέρει μόνο με τη Θεία Χάρη.
Η ευχή του Οσίου Εφραίμ γεμάτη συντριβή ,πόνο και οδύνη εκφράζει ακριβώς αυτον τον αγώνα .Παρακαλούμε τον Κύριο να μας απαλλάξει από όλα τα ψυχοφθόρα πάθη μας και να μας χαρίσει τις ευλογημένες αρετές της σωφροσύνης ,ταπεινοφροσύνης της υπομονής και της αγάπης.Παρότι η ευχή αυτή είναι τόσο σύντομη εντούτοις είναι πλήρης πνευματκής δυνάμεως και βάθους θεολογικού.Αποτελεί σύνοψη του βιώματος της μετανοίας.
Η ψυχή προσεύχεται και αυτή η επικοινωνία με τον Θεό , με τον Πατέρα την αγιάζει και τη φωτίζει.Προσπίπτει συντετριμμένη και με ταπείνωση δέεται προς τον Κύριο για τη σωτηρία της.Άλλωστε αυτός είναι και ο σκοπός του ανθρώπου ,ο αγιασμός του.» Άγιοι γίνεσθε ,ότι εγώ άγιος ειμί» ( 1 Πετρ.1,16)Ο αγιασμός αυτός όμως δεν είναι κάτι το οποίο επιτυγχάνεται ακούραστα ,απαιτεί αγώνα ακατάπαυστο,απαιτεί ,προσωπική και εσωτερική άσκηση.

Η ερμηνεία

«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου» ,έτσι προσφωνώ τον Θεό .Αυτός κυριαρχεί στη ζωή μου ,Αυτός δεσπόζει πάνω μου.Ο Κύριος μου ορίζει ,από Αυτόν όλα προέρχονται ,όλα μου έχουν δοθεί και σ’Αυτόν όλα καταλήγουν.Χωρίς τον Κύριό μου τίποτε δεν μπορώ να κάνω,ακόμη και τα καλά που έχω από Αυτόν έρχονται,τίποτε δεν έχω αποκτήσει μόνος μου και για τίποτε δεν μπορώ να περηφανευτώ .Ακόμη και η επιθυμία μου να αγωνιστώ τον καλό αγώνα της προσευχής και της άσκησης από τον Θεό μου δόθηκε.

«Πνεύμα αργίας μη μοι δως» Αργία σημαίνει απραξία ,έλλειψη διάθεσης για εργασία,ραθυμία ,τεμπελιά.Η αργία είναι οκνηρία και παθητικότητα ,η οποία δηλητηριάζει κάθε πνευματική δραστηριότητα.
Ο Άγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει:»Όταν ο άνθρωπος είναι αργός και το κακό να μή πράττει ,μόνο ότι μένει αργός αυτό είναι κακό.Όλα καταστρέφονται με την αργία.Διότι και το νερό όταν μένει στάσιμο βρωμίζει»Η αργία είναι έδαφος πρόσφορο για κακούς και ρυπαρούς λογισμούς.Στην καρδιά του αργόσχολου θα έρθουν να κατοικήσουν η γαστριμαργία, η λαιμαργία ,η πορνεία,η οργή η λύπη το σκοτάδι και άλλα κακά.Ο Απ.Παύλος λέει ότι ο αργός άνθρωπος δεν είναι άξιος ούτε να τρώγει.Οι άγιοι του Θεού προσπαθούσαν να εφαρμόζουν το :» σώμα έργασαι ίνα τραφής, ψυχή νήφε ίνα σωθής»

«Πνεύμα περιεργείας μη μοι δώς» Η περιέργεια αποτελεί πάθος ,συγκαταλέγεται μεταξύ των δαιμονικών παθών.Η ενασχόληση και εμπλοκή σε ασήμαντα και άχρηστα πράγματα,υποβιβάζουν τον νου στα φθαρτά και στα γήινα και όχι στα ουράνια και σε πνευματικές αναζητήσεις.Ασχολούμαι με τις ζωές των άλλων ή με πράγματα ανώφελα και ασήμαντα.Η περιέργεια με οδηγεί στην κατάκριση και στην εγκατάλειψη του εαυτού μου.Ο νούς και η καρδιά μου μολύνονται.

«Πνεύμα φιλαρχίας μη μοι δως» Η φιλαρχία είναι καρπός της κενοδοξίας.Το πνεύμα αυτό καλλιεργείται στην ψυχή από τον παιδική κιόλας ηλικία από γονείς και δασκάλους.Ο φίλαρχος κατεχόμενος από το πάθος της φιλοδοξίας αποζητά τον έπαινο,φανερώνοντας το κενό της ψυχής του και τη απουσία της Χάριτος του Θεού.Ο φίλαρχος προβάλλει το εγώ του,διψάει για εξουσία και αναγνώριση από τους άλλους,μπορεί να χρησιμοποιήσει θεμιτά και αθέμιτα μέσα προκειμένου να πετύχει το σκοπό του,επιθυμεί να υποτάσσονται όλοι οι άλλοι στο θέλημά του .Όπως έλεγε και ο Σμέμαν « Αν η ζωή μου δεν είναι προσανατολισμένη προς τον Θεό ,αν δεν σκοπεύει σε αιώνιες αξίες,αναπόφευκτα θα γίνει εγωιστική και εγωκεντρική,πράγμα που σημαίνει,ότι όλοι οι άλλοι γίνονται μέσα για τη αυτοίκανοποίησή μου»

« Πνεύμα αργολογίας μη μοι δως»Ο λόγος μπορεί να έχει και σωτήρια και καταστροφική δύναμη.Ένας λόγος μου μπορεί να σώσει ή να σκοτώσει τον αδελφό μου.Δεν σκοτώνω μόνο με τα χέρια μου αλλά και με την γλώσσα μου μπορώ να σκοτώσω.Ένας λόγος μπορεί να εμπνεύσει και άλλος να καταστρέψει.Ο λόγος είναι το περίσσευμα της καρδιά μου.Πρέπει να γνωρίζω, ότι θα κριθώ και για τα λόγια μου, όταν μάλιστα αυτά είναι μάταια,περιττά επιπόλαια,όταν με αυτά υπηρετώ τον εγωισμό μου,την περιέργεια την ζήλεια ,τον φθόνο,την συκοφαντία, το ψεύδος και την υποκρισία και όχι την αλήθεια.Τα λόγια δεν χάνονται στον αέρα μόλις ειπωθούν αντιθέτως συγκεντρώνονται όλα,παραμένουν ακέραια και σφραγίζονται για να ακουστούν την ημέρα της Κρίσεως,όταν ο Θεός θα « αποδώσει εκάστω κατά τα έργα
αυτού»Κάθε λόγος, που δεν ωφελεί τον αδελφό μου που τον ακούει, είναι λόγος αργός.Ο ίδιος ο Κύριος μας διαβεβαίωσε »παν ρήμα αργόν ,ο εάν λαλήσωσι οι άνθρωποι αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως»(Ματθ.ιβ΄36)
Οι Άγιοι απέφευγαν την πολυλογία και επεδίωκαν τη σιωπή.Ο Μ. Βασίλειος μας προτρέπει να λέμε μόνο τα αναγκαία Από την πολυλογία γεννιέται η κατάκριση ,η συκοφαντία ,η διαβολή το ψεύδος,η θρασύτητα,η φιλονικία,η αντιλογία κατά τον Άγ.Ισαάκ τον Σύρο.

«Πνεύμα σωφροσύνης χάρισαί μοι τω σω δούλω»Σωφροσύνη σημαίνει σώον φρόνημα,σοφία ,κοσμιότητα ακεραιότητα,αγνότητα,ψυχική καθαρότητα.Η απόκτηση αυτής της αρετής απαιτεί μεγάλο αγώνα και αδιάλειπτη άσκηση.Η σωφροσύνη θερμαίνει την αγάπη προς τον Θεό.Προύποθέτει πίστη στο Θεό ταπείνωση και αγάπη.Την σωφροσύνη περιφρουρεί η ευχή του Ιησού ,η προσευχή, η ενασχόληση με τα πνευματικά ,η νηστεία ,ο σωματικός κόπος ,η μνήμη του Θεού και η μνήμη του θανάτου.Όποιος επιθυμεί να φυλάξει την ψυχή του και το σώμα του καθαρό πρέπει να αποφεύγει ό,τι μπορεί να του προκαλέσει ψυχική φθορά ,θα πρέπει να φυλάξει τις αισθήσεις του,διότι οι αισθήσεις ,κυρίως τα μάτια είναι οι πύλες από τις οποίες εισέρχεται στην ψυχή ο θάνατος.
«Πνεύμα ταπεινοφροσύνης χάρισαί μοι τω σω δούλω»Ο Ιερός Χρυσόστομος αναφέρει πώς κάθε αρετή έχει ως βάση και θεμέλιο την ταπείνωση και ότι χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να σωθούμε.Ταπεινοφροσύνη είναι « η πνευματική εκείνη κατάσταση της νίκης της αλήθειας μέσα μας,κατά την οποία ο άνθρωπος γνωρίζει καλά ,έχει πλήρη επίγνωση των αδυναμιών του ,αποβάλλει κάθε «μεγάλη ιδέα για τον εαυτο του» και ό,τι καλό έργο προκύψει ,το περιτειχίζει με την αφάνεια και το αποδίδει στη Χάρη του Θεού».Η ταπεινοφροσύνη είναι θεόσδοτη αρετή που κοσμεί όσους μιμούνται τον Κύριό μας Ιησού Χριστό ,ο οποίος γεννήθηκε σε σπήλαιο ταπεινό και σταυρώθηκε για χάρη μας « εαυτόν εκένωσε,μορφήν δούλου λαβών.....και εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου,θανάτου δε σταυρού.»Ο Κύριος λέει:» μάθετε απ’εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία»
Είναι δύσκολο να βάζεις τον εαυτο σου κάτω από ολους και από όλα ,να μη χάνεις την αγάπη σου για τον αδελφό σου όταν εκείνος σε εξευτελίζει,να σηκώνεις με χαρά τις συκοφαντίες. Η ταπεινοφροσύνη αποκτάται με την προσευχή,με υπακοή και δάκρυα,με υπομονή, με πίστη και αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον.Βιώνεται στα βάθη της ψυχής ,τόσο βαθιά που ορισμένες φορές παραμένει άγνωστη ακόμη και για αυτόν που την έχει,ως αόρατη θεία Σκέπη,η Χάρη του Θεού.Όποιος έχει ταπείνωση αποφεύγει τους επαίνουςκαι κάθε είδους ανγνώριση,υποχωρεί και παραχωρεί τη θέση του στους άλλους.,δεν μνησικακεί,συγχωρεί εύκολα και εύκολα δέχεται και τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς,τις θλίψεις και τις αδικίες.Τον ταπεινό τον ακολουθεί το έλεος του Θεού ,όπως η σκιά το σώμα .
Η ταπείνωση καμμία σχέση δεν έχει με την ταπεινολογία.Ο Αγ.Μάξιμος ο Ομολογητής τονίζει¨: Ταπεινοφροσύνη είναι συνεχής προσευχή με δάκρυα και πόνο».Ο γέρων Παίσιος τόνιζε:» Η Αυτογνωσία οδηγεί στην ταπείνωση.Τι καλά είναι όταν γνωρίσουμε τον εαυτό μας.Τότε θα μας γίνει η ταπείνωση πια κατάσταση και ο Θεός θα μας καλοαποκαταστήσει με τις θείες Του δωρεές»

«Πνεύμα υπομονής χάρισαί μοι τω σω δούλω»Η υπομονή είναι η βάση πάνω στην οποία χτίζονται όλες οι αρετές.Καμμία αρετή δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την υπομονή.Ο υπομονετικός χαίρεται στους πειρασμούς ,είναι έτοιμος για υπακοή,έχει μακροθυμία και αγάπη , ευλογεί όσους τον κακολογούν,είναι ειλικρινής ,προσεκτικός,αγαπητός και ευχάριστος ,ό,τι έρθει στη ζωή του το αποδέχεται με ευγνωμοσύνη ,γιατί γνωρίζει ότι προέρχεται από τον Θεό,και πως τα παθήματά του είναι λίγα μπροστά στα παθήματα του Κυρίου.Αυτός που απέκτησε την υπομονή απέκτησε και την ελπίδα.Μακάριος όποιος την έχει.

«Πνεύμα αγάπης χάρισαί μοι τω σω δούλω»Η Αγάπη είναι θείο ιδίωμα αφού «ο Θεός αγάπη εστί διο και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ»
Η αγάπη είναι το χαρακτηριστικό του χριστιανού ,» απ’άυτό θα γνωρίζεστε όλοι ότι είστε μαθητές μου ,αν αγαπάτε ο ένας τον άλλο» ,λέει ο Κύριος μας.Η αγάπη είναι ο δημιουργός κάθε αρετής.
Αλλά για πια αγάπη μιλάμε; Για την αγάπη που δεν αποστρέφεται ποτέ κανέναν ,για αυτήν που τα σκεπάζει όλα και τα υπομένει όλα.Όποιος έχει αγάπη δεν περηφανεύεται δεν ξιπάζεται,δεν κατακρίνει κανέναν,δεν σκέφτεται με δόλο,δεν υπονομεύει τον αδελφό,δεν ζηλεύει,δεν συκοφαντεί,δεν χαίρεται με με τις θλίψεις ή τα σφάλματα του αδελφού του.΄Οποιος έχει αγάπη δεν παραβλέπει τον αδελφό του,χαίρεται στη χαρά του αδελφού του και λυπάται μαζί του στη θλίψη του,δεν επιζητεί ποτέ το συμφέρον του,δεν θυμώνει και δεν οργίζεται,δεν αδικεί.Αυτός που δεν έχει αγάπη είναι φίλος του διαβόλου,αφού είναι σύντροφος αυτών που κατηγορούν.Μακάριος και τρισμακάριος ,όποιος έχει γνωρίσει την τέλεια αγάπη για το Θεό.Και δεν μπορείς να λές πως αγαπάς τον Θεό αν δεν αγαπάς και τον άνθρωπο.Η αγάπη έχει δύο άξονες όπως ο Σταυρός του Κυρίου:ο ένας κατευθύνεται προς τον ουρανό και ο άλλος σαν ανοιχτή αγκαλιά προς τον συνάνθρωπο.

«Ναι Κύριε Βασιλεύ δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα»Ο όσιος Δωρόθεος τονίζει:» όποιος θέλει να σωθεί κοιτάει τα δικά του αμαρτήματα και δεν προσέχει τα ελαττώματα του αδελφού του και έτσι προοδεύει»
Πόσο δύσκολο είναι να κοιτάξει κανείς μέσα του αμερόληπτα και να αναγνωρίσει τη κρύβει η ψυχή του!Είναι όμως πάρα πολύ εύκολο να ασχολούμαστε με τους άλλους και να εξετάζουμε τη ζωή τους.Τα δικά μου σφάλματα τα περνώ από χοντρό κόσκινο ενώ του διπλανού μου από το πιο λεπτό κόσκινο.Αν αγωνιστώ να βλέπω και να γνωρίζω την ενοχή μου ,αν κοιτάζω βαθιά μέσα μου σαν να κοιτώ τα λάθη και την αμαρτωλότητα κάποιου τρίτου,τότε θα γίνω πιο αυστηρός με τον εαυτό μου και πιο επιεικής με τον αδελφό μου.Ο Αββάς Μωησής έλεγε:»Αν μας αφήσουν να κοιτάξουμε τις αμαρτίες μας,δεν θα έχουμε καιρό να δούμε τις αμαρτίες του διπλανού μας.Δεν είναι άραγε ανόητος αυτός ο άνθρωπος που αφήνει τον δικό του νεκρό για να παει να κλάψει τον πεθαμένο του διπλανού του»Η αυτομεμψία κάνει τον άνθρωπο να αναπαύεται σε όλα.Όποιος έχει αυτομεμψία θεωρεί τον εαυτό του άξιο κατακρίσεως ,εφόσον πιστεύει ότι τίποτε σπουδαίο και καλό δεν έχει κάνει .Είναι έτοιμος να ομολογήσει :» αμάρτησα Κύριε,ελέησον με».
Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος αναφέρει:»πως εκείνος που αξιώνεται να δεί τον εαυτό του,είναι ασυγκρίτως καλύτερος απ’αυτόν που αξιώνεται να δει αγγέλους.Και αυτός που κατορθώνει να γνωρίσει τον εαυτό του, είναι πολύ ανώτερος από εκείνον που ανασταίνει νεκρούς.»Όποιος αγωνίζεται να φθάσει στην αυτογνωσία και να βιώσει την αυτομεμψία αυτός θα αποκτήσει ειρήνη,αγάπη εσωτερική ανάπαυση και πληρότητα,τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος.

«Και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου»Ο Άγ.Μάξιμος ο Ομολογητής έλεγε ότι:»οι άνθρωποι έπαψαν να κλαίνε τις αμαρτίες τους,πήραν την κρίση από το Θεό και σαν αναμάρτητοι διατυπώνουν κρίσεις ο ένας για τον άλλο και αλληλοκαταδικάζονται.Ο ουρανός εκπλήσσεται για αυτό και η γη φρίττει.Αυτοί όμως ,όντας αναίσθητοι,ούτε καν ντρέπονται.»
Το να κρίνω ή να κατακρίνω δεν είναι δική μου δουλειά,αλλά μόνον του Θεού,που γνωρίζει τα κρύφια της καρδιάς κάθε ανθρώπου.Τολμώ να πω έχω αγνή καρδιά, είμαι καθαρή από αμαρτίες άρα μπορώ να κρίνω τον αδελφό μου;
Οι λόγοι που οδηγούν στην κατάκριση είναι η υπερηφάνια ,η ζήλεια, το μίσος η μνησικακία και ο φθόνος.Η κρίση γεννιέται από ψυχή γεμάτη υπεροψία,που σκοπό της έχει σαν άλλος Φαρισαίος να κατακρίνει τον πλησίον και να δικαιώσει τον εαυτό του.Ακόμη και αν μετέχω σε συζήτηση κατάκρισης ζημιώνω την ψυχή μου.Δεν υπάρχει χειρότερο αμάρτημα που καταδικάζει ο Θεός, γι’αυτό όρισε::»μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε»και « εν ω μέτρω κρίνετε κριθήσεσθε».Η κατάκριση είναι θανάσιμο αμάρτημα όπως και η καταλαλιά,το να λέω δηλαδή για κάποιον αυτός είπε ψέμματα, θύμωσε αμάρτησε κλπ.Τα δύο αυτά πάθη αποξενώνουν τον άνθρωπο από τη Χάρη και το έλεος του Θεού,αχρηστεύουν κάθε κόπο και άσκηση.»Όποιος αποφεύγει να κρίνει τον άλλον νίκησε φάλαγγα δαιμόνων.¨Οποιος δεν κατηγορεί τους άλλους έχει θησαυρό ακίνδυνο,αυτός ξέφυγε την αδελφοκτονία,αυτός θα κατοικήσει μαζί με τους αγγέλους,αυτου το στόμα θα ευωδιάζει από τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.Αν θέλεις να γλυτώσεις από την κόλαση ,ποτέ κανένα μην κατακρίνεις.»
«ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων .Αμήν» στο τέλος αυτής της ευχής ας δοξολογήσουμε τον Θεό,ας ευχαριστήσουμε και ας προσκυνήσουμε τον Δεσπότη Χριστό και ας τον παρακαλέσουμε να μας χαρίζει πλούσιο το έλεός Του.
Κύριε ,μη στερήσεις με των επουρανίων Σου αγαθών.
Κύριε ,λύτρωσαι με των αιωνίων κολάσεων.
Κύριε ,είτε λόγω, είτε έργω, είτε κατά νουν και διάνοιαν ήμαρτον,συγχώρησόν μοι.
Κύριε ,εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω,Συ δε ως Θεός ελέησόν με.
Κύριε ,εν μετανοία με παράλαβε και μη εγκαταλείπης με.
Κύριε ,ως κελεύεις ,

Κύριε ,ως γινώσκεις ,
Κύριε ,ως βούλει ,γεννηθήτω το θέλημά Σου εν εμοί.
Κύριε ,το Σον θέλημα γενέσθω και μη το εμόν.

«…………..Eαν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,
Αγάπην δε μη έχω ,
γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.

Και εαν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν,και εαν έχω πάσαν την πίστιν,ώστε όρη μεθιστάνειν, Αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.


Και εαν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου,και εαν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι,
Αγάπην δε μη έχω,ουδέν ωφελούμαι.

Η αγάπη μακροθυμεί ,χρηστεύεται ,
η αγάπη ου ζηλοί,
η αγάπη ου περπερεύεται ,ου φυσιούται ,ουκ ασχημονεί,
ου ζητεί τα εαυτής ,ου παροξύνεται,
ου λογίζεται το κακόν,
ου χαίρει επί τη αδικία ,συγχαίρει δε τη αληθεία
πάντα στέγει ,πάντα πιστεύει ,πάντα ελπίζει , πάντα υπομένει.

Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.»


(προς Κορινθίους Α΄
κφ.ιβ 27-31,ιγ 1-8)

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010




Η Σύναξη των Παμμεγίστων Ταξιαρχών



Το Ιερό Συναξάρι 2

Στις 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει την Σύναξη των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και ουρανίων Ταγμάτων.

« Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι δυσωπούμεν υμάς ημείς οι ανάξιοι ,ίνα ταις υμών δεήσεσι τοιχήσητε ημάς σκέπη των πτερύγων της αύλου υμών δόξης φρουρούντες ημάς προσπίπτοντας εκτενώς και βοώντας Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς,ως Ταξιάρχαι των άνω δυνάμεων»

Τα κτίσματα του Θεού3

Ο Θεός τα πάντα εποίησε.Τα ποιήματα του Θεού είναι μοιρασμένα σε τρείς κατηγορίες: στα νοητά,στα αισθητά και στα μικτά.Αισθητά λέγονται αυτά τα κτίσματα,που εννοούνται με τις πέντε αισθήσεις του ανθρώπου,αυτά δηλαδή που ο άνθρωπος μπορεί και βλέπει , ακούει οσφρίζεται πιάνει ή γεύεται,με άλλα λόγια τα δέντρα,οι πέτρες και ό,τι μας περιβάλλει..Μικτό ποίημα του Θεού είναι ο άνθρωπος,ο οποίος είναι και νοητός και αισθητός.Νοητός είναι διότι έχει ψυχή,η οποία είναι άυλη,αόρατη και αθάνατη,αισθητός είναι διότι έχει το σώμα,που είναι και αισθητό και υλικό και φθαρτό..Νοητά κτίσματα του Θεού είναι τα άυλα πνεύματα,όπως οι Άγγελοι.Τα νοητά κτίσματα βρίσκονται πάνω από τον ουρανό.Των Αγίων Αγγέλων Αρχηγοί είναι οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Τα ουράνια Τάγματα


Τα ουράνια Τάγματα των Αγγέλων είναι ενενηνταεννέα σύμφωνα με ορισμένους μελετητές και το αποδεικνύουν με την παραβολή του Κυρίου,ο οποίος στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο λέει:
« Τίς άνθρωπος εξ υμών έχων εκατό πρόβατα και απολέσας έν εξ αυτών ,ου καταλείπει τα ενενηκονταεννέα εν τη ερήμω και πορεύεται επί το απολωλός έως ού εύρει αυτό» ( Λουκ.ιε` 4)Πρόβατα εκατό είναι ο Αδάμ και οι ενενηνταεννέα τάξεις των Αγγέλων.Αμάρτησε ο Αδάμ και άφησε ο Χριστός τα ενενηνταεννέα τάγματα των ουρανών και ήρθε στη γή και εφόρεσε σάρκα για να σώσει τον Αδάμ.
Άλλοι μελετητές λένε ότι εννέα είναι τα τάγματα των Αγγέλων και βεβαιώνουν τον λόγο τους αυτό με την εξης παραβολή:«Ή τις γυνή,δραχμάς έχουσα δέκα,έαν απολέσει δραχμή μιαν,ουχί άπτει λύχνον και σαροί την οικίαν και ζητεί επιμελώς,έως ότου εύρη» ( Λουκ.ιε` 8).Δέκα δραχμές είναι ο Αδάμ και τα εννέα Τάγματα του ουρανού.Έπεσε ο Αδάμ και ζητώντας τον ο Θεός άναψε λύχνο τον Τίμιο Πρόδρομο και εδίδαξε στη γη ο Χριστός και καθάρισε τον κόσμο με τη διδαχή του,και σταυρώθηκε και βρήκε τον Αδάμ.Και ο ουρανός χάρηκε και η γη με την εύρεση του χαμένου Αδάμ.Αυτοί οι οποίοι λένε ότι τα Τάγματα των Αγγέλων είναι εννέα αυτοί έχουν δικιο όπως μαρτυρούν και οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός.




Οι Άγγελοι

Τί είναι όμως οι Άγγελοι; Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει ότι ο Θεός έκτισε τους Αγγέλους πριν κτίσει τουν ουρανό και τη γη και πριν πλάσει τον άνθρωπο.Το όνομα «Άγγελος» σημαίνει μηνυτής ή αυτόν που φέρνει αγγελίες,αγγελιοφόρος με άλλα λόγια.Ο Άγγελος είναι φύση νοερή ,δηλαδή δεν μπορεί κανείς να την δει.Είναι αεικίνητος,όπως και ο νους του ανθρώπου,ο οποίος δεν μένει σε έναν τόπο αλλά περιφέρεται από τόπο σε τόπο.Ο Άγγελος είναι και αυτεξούσιος,αν θέλει να γίνει κακός γίνεται,όπως ο διάβολος.Ο Άγγελος είναι και ασώματος ,ως προς το δικό μας σώμα και πάντοτε είναι υπηρέτης του Θεού,τον οποίο δοξολογεί ακατάπαυστα. Και υμνεί και δοξάζει ασταμάτητα την άπειρη δύναμή Του.Ο Θεός στέλνει τους Αγγέλους Του σε διάφορες υπηρεσίες και εκείνοι υπακούουν .Έτσι ο ¨Αγγελος μπορεί να υπηρετεί κάποιον Άγιο,ή μπορεί να παραλάβει μια ψυχή ή να δείξει κάποιο όραμα και όποια άλλη υπηρεσία τον διατάξει ο Θεός να κάνει την εκτελεί υπάκουα.Πώς είναι οι Άγγελοι στη φύση τους και πώς μοιάζουν, αυτό κανείς δεν το γνωρίζει.Έχουν όμως την χάρη από τον Θεό να παίρνουν όποια μορφή τους διατάξει ο Θεός.Οι Άγγελοι είναι αθάνατοι,δεν πεθαίνουν ,δεν φθείρονται.Είναι φωτεινοί και λαμπροί,αυτό το φώς όμως το αντλούν από τον Θεό δεν παράγεται από τους ίδιους.Δεν έχουν ανάγκη γλώσσας ή ακοής ,αλλά χωρίς λόγο προφορικό και χωρίς ακοή εννοούν το πρόσταγμα του Θεού.Ο Άγγελος δεν είναι πανταχού παρών.Πανταχού παρών είναι μονάχα ο Θεός.¨Οταν ένας άγγελος βρίσκεται στη γη δεν μπορεί συγχρόνως να βρίσκεται και στον ουρανό και όταν είναι στον ουρανό δεν μπορεί να βρίσκεται στη γη.Δεν τον εμποδίζει ούτε πόρτα ,ούτε τοίχος,ούτε κλειδαριά ούτε άλλος φραγμός.Έχει τον αγιασμό και τον φωτισμό από το Άγιο Πνεύμα.Οι Άγγελοι είναι δυνατοί και έτοιμοι στο πρόσταγμα του Θεού.Πόλεις και χώρες και τόπους και Εκκλησίες επιτηρούν και φυλάσσουν.Κάθε Εκκλησία έχει τον φύλακα Άγγελό της .Σε κάθε Θεία Λειτουργία Άγγελοι κατεβαίνουν από τον ουρανό και παρίστανται στο Ναό και βοηθούν και συμμετέχουν στην Ιερή Ακολουθία. Κάθε Χριστιανός , αν και αμαρτωλός ,έχει τον δικό του φύλακα Άγγελο.Τα άλλα έθνη έχουν όλα από ένα Άγγελο. Πόσοι ακριβώς είναι κανείς δεν το γνωρίζει ,παρά μόνο ο Θεός.Ο προφήτης Δανιήλ λέει : « Χίλιαι χιλιάδες ελειτούργουν αυτώ ,και μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αυτώ»( Δαν.ζ` 10)
Τα εννέα Τάγματα των Αγγέλων διαιρούνται σε τρεις τάξεις.Η πρώτη τάξη είναι των εξαπτερύγων Σεραφείμ,των πολυομμάτων Χερουβείμ και των αγιωτάτων Θρόνων.Η δεύτερη τάξη είναι των Κυριοτήτων,των Δυνάμεων και των Εξουσιών.Η τρίτη τάξη περιλαμβάνει τις Αρχές, τους Αρχαγγέλους και τους Αγγέλους.
Εκτός των άλλων χαρακτηριστικών ,οι Άγγελοι είναι και τρεπτοί,μπορούν δηλαδή να μεταβάλλουν την γνώμη τους,όπως έκανε και ο Εωσφόρος.

Η Σύναξη των Αγγέλων

Ο Εωσφόρος ήταν Άρχων ενός Αγγελικού Τάγματος. Περηφανεύθηκε όμως γέμισε με έπαρση κατά του πάντων Ποιητού και Δεσπότου και συλλογίσθηκε να βάλει τον θρόνο του πάνω από τον Θρόνο του Θεού.» «Γιατί να είναι Αυτός Θεός και όχι εγώ;» συλλογίσθηκε .Και αμέσως μόλις το σκέφθηκε εξέπεσε από την ουράνια δόξα και από το αρχαγγελικό αξίωμα καθώς είπε και ο Κύριος στο Ευαγγέλιο :« Εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα» ( Λουκ. Ι` 18) . Ο δε προφήτης Ησαίας λέγει:« πώς εξέπεσεν εκ του ουρανού ο Εωσφόρος ο πρωί ανατέλλων; συνετρίβη εις την γην ο αποστέλλων προς πάντα τα έθνη.συ σε είπας εν τη διανοία σου: εις τον ουρανόν αναβήσομαι,επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τον θρόνο μου…..έσομαι όμοιος τω Υψίστω.νυν δε εις άδην καταβήση και εις τα θεμέλια της γης»(Ησ.ιδ` 12-15) .Έπεσε από τον ουρανό κάτω στην άβυσσο της γης και από άγγελος που ήταν έγινε διάβολος. Μαζί του έσυρε και όλο το υποτασσόμενο σε αυτόν τάγμα ,που αποσκίρτησε και αυτό από το Θεό λόγω της υπερηφάνειας του. Άλλοι δαίμονες έφθασαν ως τον άδη,άλλοι έμειναν πάνω στη γη ,άλλοι έπεσαν στο νερό και άλλοι στον αέρα,αυτοί λέγονται και εναέρια τελώνια ψυχών. Από άγγελοι έγιναν δαίμονες και από φωτεινοί έγιναν σκοτεινοί.Τότε ,όταν σχίσθηκε ο ουρανός και έπεφταν οι δαίμονες,συνήχθησαν τα Τάγματα όλα του ουρανού και ο Αρχιστράτηγος Μιχαήλ βλέποντας την ελεεινή πτώση τους εννόησε την αιτία της πτώσεως τους και με την υποταγή και ταπείνωση ,την οποία έδειξε ως δούλος ευχάριστος και ικέτης πιστός προς τον δικό του Δεσπότη και Θεό ,διαφύλαξε τόσο την δική του δόξα και λαμπρότητα ,που από από τον Θεό έχει, όσο και την δόξα των άλλων Αγγελικών Ταγμάτων .Για αυτή του την υποταγή και την ευγνωμοσύνη ο παντοκράτορας Θεός τον διόρισε πρώτο των Αγγελικών τάξεων. Στάθηκε λοιπόν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ανάμεσα στους Αγγέλους και είπε : « Στώμεν καλώς ,στώμεν μετά φόβου Θεού» και αμέσως όλοι στάθηκαν .Τους φώναξε : «Πρόσχωμεν» ,δηλαδή «ας προσέξουμε και ας καταλάβουμε τί έπαθαν αυτοί οι εκπεσόντες δαίμονες από την υπερηφάνια τους,αυτοί που πρίν λίγο ήταν μαζί μας και ήταν Άγγελοι και ας συλλογισθούμε τί είναι ο Θεός και τί είναι ο Άγγελος,οτι δηλαδή ο Θεός είναι Δεσπότης και δημιουργός μας και ότι εμείς οι Άγγελοι είμαστε δούλοι Του και κτίσματά Του».Και έτσι ανύμνησε και δόξασε τον Θεό των απάντων και ανεβόησε μαζί με όλους τους Αγγέλους τον θείον και αγγελικόν ύμνο:» Άγιος,Άγιος,Άγιος Κύριος Σαβαώθ πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού.»

Στο γεγονός αυτό της Συνάξεως,της συναθροίσεως της προσοχής,της ομόνοιας,της ενώσεως των Αγγέλων τιμάται ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Άνω Νεστορίου.Στις 8 Νοεμβρίου τιμάμε λοιπόν τον Αρχάγγελο Μιχαήλ ,αλλά και τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και τους υπόλοιπους Ασωμάτους και όλα τα ουράνια Τάγματα.

Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου ( δια χειρός π. Γεωργίου)


Ο Άγ.Δημήτριος ( δια χειρός π. Γεωργίου)









Η Άγ .Παρασκευή (ημιτελή) ( δια χειρός π. Γεωργίου)






Ο Άγ.Νικόλαος ( δια χειρός π. Γεωργίου)







Οι Άγ.Γεώργιος και Νέστωρ (δια χειρός π.Γεωργίου)








Ο Άγ.Νέστωρ (δια χειρός π. Γεωργίου)














Ο Άγ.Γεώργιος (δια χειρός π.Γεωργίου)








Ο Άγ.Αμβρόσιος,ο Απ.Παύλος,Ο Άγ .Κυπριανός ( δια χειρός π.Γεωργίου)


Μια εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ φιλοτεχνημένη το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα αποτελεί το πολύτιμο στολίδι του ναού μας.
Η εικόνα έχει διαστάσεις 1,62μ.-ο,9ομ. ,είναι σπάνιο δείγμα κλασσικής παλαιολόγειας τεχνικής. Ο Αρχάγγελος παριστάνεται μετωπικά,φορά στρατιωτική στολή ,σαν αυτή που συνήθως φορούν οι Άγιοι στρατιωτικοί.Στο κεφάλι φέρει εξαγωνικό κράνος με κατεβασμένο γείσο .(Το κράνος συνήθως δηλώνει την ετοιμότητα του Αγίου που το φέρει).Το κράνος είναι στολισμένο με ένα κυκλικό μετάλλιο στην μπροστινή πλευρά,στο οποίο είναι ζωγραφισμένη μια προτομή.Ο Αρχάγγελος με απαράμιλλη κορμοστασιά σηκώνει το σπαθί με το δεξί χέρι κάθετα ,ενώ στο αριστερό κρατά ειλητό,το οποίο βέβαια σήμερα ,είναι κατεστραμμένο.Τα αυθεντικά χρώματα του φλεγόμενου σπαθιού έχουν αλλοιωθεί,ο συμβολισμός όμως είναι ξεκάθαρος και προσαρμοσμένος στην αποστολή και στην υπόσταση του Αρχαγγέλου.
Το κόκκινο χρώμα κυριαρχεί σε συνδυασμό με ανοιχτούς τόνους μπλέ και πράσινου πάνω σε φόντο ώχρας και έτσι αποδίδεται με τρόπο καθαρό και ήρεμο η μορφή του Μιχαήλ και το δυναμικό και συγχρόνως πράο βλέμμα,που καθηλώνει όποιον τον ατενίζει.
Η εικόνα του Αρχαγγέλου ήταν παραγγελία του ιερέως Δήμου ,όπως αναφέρει η επιγραφή της.


Σύμφωνα με την πολύτιμη μαρτυρία της κ. Αγγελικής Βάρνη :
" Επί τουρκοκρατίας προσπάθησαν οι τούρκοι να κάψουν μετά την εκκλησία και την εικόνα του Αρχαγγέλου.( Η εικόνα φυλασσόταν στο παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ).Συνέβη όμως ένα επεισόδιο στην πλατεία του χωριού και οι τούρκοι έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει, αφήνοντας την εικόνα στις φλόγες.Τότε οι γέροντες του χωριού που παρακολουθούσαν έντρομοι, κλεισμένοι στα σπίτια τους την ιεροσυλία,έτρεξαν ,έσβησαν την εικόνα ,την τύλιξαν σε ένα πανί και την έθαψαν στο χώμα ,όπου και παρέμεινε μέχρις ότου οι εχθροί έφυγαν από το χωριό.Όταν πια η εικόνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, ευλαβείς κάτοικοι την έβγαλαν από την κρυψώνα της και διαπίστωσαν έκπληκτοι ,ότι το πρόσωπο του Αρχαγγέλου δεν είχε υποστεί καμμία φθορά. "
Ο Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών βρίσκεται στην πλατεία του Άνω Νεστορίου.Είναι μια πετρόκτιστη τρίκλιτη βασιλική και κατασκευάστηκε το 1858 .Έκτοτε έχει υποστεί πολλές ζημιές ,όμως οι ευλαβείς κάτοικοι του χωριού φρόντιζαν πάντοτε για την συντήρησή του και σήμερα δεν παρουσιάζει τεχνικά προβλήματα,αποτελεί δε το καμάρι του χωριού λόγω σημαντικών κειμηλίων που φιλοξενούνται στο χώρο του :

Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι ένα από τα στολίδια του ναού .Αποτελεί αληθινό κομψοτέχνημα.Χρειάστηκαν είκοσι ολόκληρα χρόνια για να φιλοτεχνηθεί.Στο αέτωμα υπάρχει η ημερομηνία κατασκευής του:

" ΕΝ ΕΤΕΙ 1884 ΜΗΝΙ ΜΟΕΜΒΡΙΩ 20"

Είναι φτιαγμένο από ξύλο καρυδιάς και παρουσιάζει πλούσιο φυτικό διάκοσμο,όπως π.χ. την άμπελο,τον κισσό κ.λ.π.

Η εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ,η οποία αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα παλαιολόγειας τεχνικής και η οποία είναι κατασκευασμένη το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα ,αποτελεί για την ενορία μας αλλά και για ολόκληρο το χωριό ιδιαίτερη ευλογία.Το ιστορικό της εικόνας αναφέρεται σε ιδιαίτερο σημείο αυτής της σελίδας .












Στα περίχωρα της Καστοριάς ,σε υψόμετρο 1000μ. περίπου και στην πύλη του Γράμμου βρίσκεται το πανέμορφο Νεστόριο.Ένα "κεφαλοχώρι" 2.000 περίπου κατοίκων που απλώνεται αμφιθεατρικά στην πλαγιά ενός βουνού πάνω από τον ποταμό Αλιάκμονα .

Η CHNAΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ


Ο Άρχων Μιχαήλ


Ο Μέγας Αρχιερεύς



ΜΡ ΘΕΟΥ




Οι Άγιοι Ανάργυροι





Ο Άγιος Γεώργιος






Ο Προφήτης Ηλίας